ta matia mou sta matia sou-kotsiras live

για σένα που περίμενα.....

ο γιατρος μας διαβεβαίωνε πως θα αργουσα τουλαχιστον μια εβδομάδα να γεννήσω....και με αυτην την διαβεβαιωση γύρισα σπίτι ....18 Απριλίου 2002....
Καθόμουν στον καναπέ αργά το μεσημέρι τρώγοντας εναν κουβά μανταρίνια και 2 πακέτα σοκοφρέτες αψηφώντας το τηλέφωνο που χτυπούσε μανιασμένο. Δεν ηθελα να τρομάξω και το ένστικτο της μάνας ηταν ηδη σε εγρήγορση....Ηταν ο γιατρός που με ενημέρωσε πως μια πρωινή εξέταση δεν ήταν καλή και έπρεπε αμέσως να γυρίσω στο μαιευτήριο...είχα χασει ολο το αμνιακό υγρό , και έπρεπε να γεννήσω πριν να ειναι αργά...
Δεν τρόμαξα , για εναν περίεργο λόγο...ήμουν ηδη πεπεισμένη πως θα γεννούσα με καισαρική , κι ας μην μέ πίστευε κανένας....έκανα μπάνιο και ετοιμάστηκα με την ησυχία μου...
Μολις βρέθηκα στα χέρια του γιατρού , ολα λειτουργούσαν με απίστευτη ταχύτητα....που ομως δεν με παρέσυρε καθόλου...ηθελα να εχω τον έλεγχο μου, να ζησω στο full την ευτυχία που ερχόταν ...γιατι καθε στιγμη ήταν ευτυχία...
οι ώρες περνούσαν και ολοι περιμέναμε...ήμουν σε ενα δωματιο έτοιμη για ολα...και περίμενα...
εχα μεσα μου μια περίεργη δύναμη και μια μοναδικη ηρεμία να ακουσω και να νοιώσω τα πάντα...αν και δεν αντέχω τον πόνο, δεν με φόβιζε τιποτα...θα τα αντεχα ολα...αρκεί να σε έβαζα στην αγκαλιά μου και να ακουγα το κλάμα σου....
και ετσι και εγινε ...κατα τις 11 το βράδυ , οι παλμοί δεν ακουγονταν καλα...ο γιατρος μου έβαλε οξυγόνο , μετακινωντας με συχνα για να αλλάξεις θεση μεσα μου...αλλά τίποτα...
καποια στιγμη , η μαία εσκυψε στο κεφάλι μου και μου ψυθίρισε.'' δεν μπορω να καταλαβω τι περιμένουμε , εισαι για καισαρικη 100 %''
ουτε εκείνη , ουτε το νευμα του γιατρου σταθηκαν ικανά να σπάσουν την δυναμη μου...απλα κατάλαβα πως είμαστε κοντα ...εφτανε η ωρα....
Με έβαλαν σε ενα φορίο και έτρεχαν στο χειρουργειο...μαλλον φτασαμε στα ορια, και ο γιατρος δεν το διακινδυνευε άλλο...
Δεν ειχα ξαναμπει ποτέ σε χειρουργειο...τοσα φωτα...τοση παγωνιά ...και ενοιωθα θεε μου τοσο όμορφα...δεν πονουσα καθολου λογω της επισκληριδιου που μου ειχαν βάλει απο νωρίς....
και απολάμβανα την ολη διαδικασία, περιμενοντας να ακουσω οτι ολα πανε καλα...
''ειναι πολυ ψηλός για τα κιλά του'' ακουσα να λεει ο βοηθός του γιατρού και ''πολυ ομορφος '' συμπλήρωσε ο γιατρός...
''κατερίνα μου , σε λιγο τελειωνουμε και θα δεις ενα υπεροχο γιο που έκανες''...συμπλήρωσε...
μετα απο λίγο εσκυψε στ αυτι μου και μου ψιθυρισε ''συγνωμη κατερινάκι αλλά δεν γινόταν αλλοιώς, επρεπε να σου κανω καισαρική κορίτσι μου...'' και σήκωσε στα χέρια του ...εσένα!!!
Ω θεε μου...δεν θα το ξεχασω ποτε...αρχισα να κλαιω απο χαρά και με λαχταρα σε εβαλαν μεσα στην αγκαλιά μου...αμεσως σταματησες να κλαις και σου τραγουδησα ....
''τα ματια μου στα ματια σου και τ αστρο πανωθεμου
αχ να μην τελειωνε ποτε η ωρα ετουτη θεε μου...''
ολοι μας κοιτουσαν...και εγω ενοιωσα την απολυτη ευτυχια....να σ εχω στα χερια μου...
ενα αισθημα που μονο γυναικα με γυναικα μπορει να νοιωσει....ειναι η στιγμη που αποκτα νοημα η ζωη σου....ειναι η στιγμη που τα ονειρα , οι ευχες και οι ελπιδες εχουν σαρκα και οστα...
ειναι η στιγμη της απολυτης αγαπης....
η στιγμη που αγαπας τοσο ....και υπαρχει μονο αυτο....
εκει που η ψυχη μου , η καρδια μου και το απολυτο αγνωστο ειναι μου...συναντηθηκαν και ταυτίστηκαν απολυτα....11.40μμ ....18 Απριλίου 2002....
Αγορι μου , σε ευχαριστω ....για ολα οσα μ εκανες να νοιωσω...
και μαλλον ημουν γεννημενη για αυτο...
Μια ευχη εχω να κανω...ολα αυτα που μ εκανες να νοιωσω...να γινουν τυχη και ευλογία και να σε ακολουθουν σε ολη σου την ζωη...
να νοιωσεις την αγαπη που μου εδωσες...
την δυναμη...
την τυχη...
την υπομονη...
την αποφασιστικοτητα ....
ολα αυτα που μ εμαθε η προσμονη σου...
και να θυμασαι παντα...
οτι σε ...λατρευω....!!!

η μανουλα
αφιερωμενο σε ολες τις γυναικες που ενοιωσαν την ιδια μερα , τα ιδια αισθηματα ...που εγιναν πρωτη φορα μανουλες .....και σε εσας που την ιδια μερα ειχατε την πρωτη ανασούλα σας!!!

ola mperdevontai glyka - ΜΕΛΙΝΑ ΤΑΝΑΓΡΗ

''το να ξέρεις τους άλλους είναι ευφύία...

το να ξέρεις τον εαυτό σου...σοφία....

το να κυριαρχείς στους άλλους είναι ..ισχύς...

το να κυριαρχείς τον εαυτό σου είναι η πραγματική δύναμη...''

lao tse

Καλως την ....
Ηρθα να σου πως ήρθαν τα Χριστούγεννα...μαμά ...
και φέτος είναι πολύ διαφορετικά απο πέρυσι ...ή απο άλλες χρονιές...
είμαι διαφορετική μαμά...πολυ διαφορετική...και εγώ αλλά και εσύ...
μακαρι να μπορούσες να μ΄ακούσεις,θα ενοιωθα τοσο καλυτερα..αλλά οπως και ναναι εγω θα στα πω γιατί θα νοιωσω εγώ καλυτερα...
ναι πολυ καλά διάβασες...εγω...εγω...και το εννοώ...
μια ζωη μου ελεγες ''να μην κοιμασαι..να κοιτας τον εαυτό σου'', και η αποκωδικοποίηση του στα δικά μου αυτιά ήταν '' να ζω μονο και μεσα απο τους άλλους'' και οταν οι άλλοι δεν μου άρεσαν... τα εβαζα με τον εαυτο μου, γιατι είχα μπερδεψει τους καθρέφτες που κοιτούσα...
γιατι δεν σ'ακουγα νωριτερα...γιατι δεν καταλάβαινα τοσο απλά πράγματα, και περασαν τοσα χρόνια!...και να μαι...πραγματικά εγώ και πραγματικά εσύ!
και τωρα το μονο που θελω είναι με καποιο τροπο να στα πω...
να σου πω ..πως δεν σ'αγαπώ απλά πολύ ...αλλά σε θαυμαζω κιολας!
θεέ μου ποσο δυνατή ήσουν !
η μονη σου αδυναμία ήμουν εγώ,και δυστυχώς δεν έχανα ποτέ την ευκαιρία να στο θυμίζω...συγχώρεσε με αν δεν είναι αργά αλλά στη δική μου αλφαβήτα τα γράμματα δεν ήταν στη σωστή σειρά... δεν το ήξερα ομως ...
και σε αυτόν που εκανα περισσοτερο κακό θελω να πιστευω πως είναι ο εαυτός μου...
εχω ομως ενα χαρισμα...μαθαίνω γρήγορα και το ξέρεις...απλά δεν ειχα αντιληφθεί πως έπρεπε να μαθω ...πως με είχα βάλει εκεί που δεν μου αξιζε..οπως και εσένα...
ξερεις ομως ποτε δεν είναι αργα...ετσι δεν λένε?
γι αυτο σου λεω..οπου κι αν εισαι μην ανησυχείς ..είμαι καλά...δεν νοιωθω μονη...ειμαι καλα...
και αρχιζω να βαζω τα γραμματα στην σωστή σειρά...θελω δουλειά ακομα...πολύ ...αλλά ξερεις...νομιζω οτι βρηκα δρόμο...και ξεκιναω απο σένα...
δεν επρεπε ποτε μαμα να σε κρινω ...η ζωη ηταν δική σου και εκανες πολλά ...το λαθος ήταν ολο δικό μου αλλά το πλήρωσα με το βαρος που κουβαλουσα τοσα χρόνια....και τωρα το αφηνω κατω ...δεν το κουβαλαω ...εισαι ελευθερη πια ,και εσύ αλλά και εγώ...
μ'ακους?....27 χρόνια....και πιστεψε με σε θαυμαζω....κραταγες οικογενεια και ηξερες τι παει να πει αγάπη....ολα με τον δικό σου τροπο....με τον δικο σου μαγικο τροπο...
ετσι ήταν και το φιλί που μου εδινες τετοια εποχη...χριστουγεννα...δεν στο χα πει ποτε ...ησουν βλεπεις και εσύ τοσο νεα...σε ειχα τρομαξει και εγω τοσο πολύ που ...μαμα, ...δεν ξερω αν το θυμασαι ...μα με φιλουσες και με αγκάλιαζες παντα την Πρωτοχρονιά...και ναξερες πως φτερουγιζα που ακόμα το θυμαμαι...
Φετος ομως την νοιωθω την αγκαλια σου ...το φιλί σου....δεν υπαρχει τιποτα αναμεσα μας πια...
Φετος μαμα ηρθε και σε μενα ο Αϊ Βασίλης και μου φερε το δωρο που ζητουσα...εμένα...
και με κραταει οπως εσυ οταν πρωτοπερπατησα ...με αγωνα...και αγαπη...
...μα αν οντως μ'ακους ...μεινε μεσα μου ...να εχω την δυναμη σου και το χαμογελο σου...
το υπεροχο εκεινο χαμογελο που με εκανε τοσο ευτυχισμένη....

Η ζαριά...

Είναι κάποιες φορές στην ζωή σου που ακούς μια ιστορία και σε συγκλονίζει που τυχαίνει ...στους άλλους...
νοιώθεις οτι εσύ είσαι αλόβητος ..μακριά απο ολα αυτά που καθημερινά ακούς και...τυχαίνουν πάντα στούς άλλους...
το ζάρι της ζωής ομως δεν ακολουθεί τετοιους κανόνες...άπαξ και γεννήθηκες ,παίζεις...
Μεχρι την επόμενη ζαριά...
Είναι τοσο γελοίοι μερικοί που πιστεύουν οτι δεν θα ΄ρθει η ώρα εκείνη που ολα τα πιστεύω και οι χθεσινές σου πεποιθήσεις θα κάνουν πλέον παρέα στην.... κοκκινοσκουφίτσα!...το στόμα σου μπορεί να τις εκφράζει αλλά θα είναι ολα παραμύθι...γιατί απλά τα λές για να τ'ακούς....τιποτα δεν πιστεύεις ..το μονο να ακούγεσαι σωστός και ασε την πραγματικότητα να καλπάζει...
αν είναι λάθος ή σωστό κανείς δεν το ξέρει, γιατί βλέπεις δεν διάλεξες εσύ τον χρόνο που θα γεννηθείς ούτε και τον τόπο...και μ'αυτή την έννοια δεν σε υποχρεώνει κανένας να φανείς μάγκας...
ή το'χεις ή δεν το'χεις...
και αν δεν το'χεις μπράβο σου ...σου βγάζω το καπέλο ...ανήκεις στον απόρθητο ωχαδερφισμό και κοιμάσαι ήσυχος,γαλήνιος ...τελείως ηλίθιος και ευτυχισμένος...
Αν όμως το΄χεις...γεννήθηκες σίγουρα σε λάθος εποχή...και τα ζάρια κροτάλίζουν μεσ'τα αυτιά σου...βλέπεις δεν γύρισε και κανένας πίσω να μας πεί ποιός δικαιώνεται...
και εκεί ξεκινάει το μαρτύριο εξισορόπησης ...μεχρι την τελική πτώση οπου πάντα είναι ψυχική...το ζείς καθε μέρα και δεν σταματάει...και δεν το παλέυεις ..γιατι δεν μπορείς να νικήσεις τοσο ευκολα τον άλλον σου εαυτό....
κατσε μονο και ωρίμασε ...σαν τον χρόνο...
και προσπάθησε να γίνεσαι οσο τον δυνατόν λιγότερο γελοίος ...μην λές ποτέ ..μην λές πάντα...ακου ....κοίτα..γευσου....απόλαυσε την καθε σου στιγμή ...γίνε σοφότερος και χαμογέλασε ..
το μονο που μπορεί να σε κάνει ευτυχισμένο είναι η σπάνια προσέγγιση μιας διαχρονικής αξίας που ακούει στο ονομα ΓΝΗΣΙΟΤΗΤΑ!...κατσε μαζί της οσο περισσότερο γίνεται...αστην να απαλύνει την ψυχή σου στην δύσκολη αυτή διαδρομή της ζωής σου ...πιστεψε με ...είναι πολύ γερό όπλο...κάνει την διαφορά και την έχουν τοσο λίγοι...!!!!
..υπάρχουν μάλιστα στιγμές που ανησυχώ πως θα σβηστεί απο τίς μνημες μας και τα λεξικά...
και ετσι καθομαι...ακούω και κοιτώ ...και περιμένω...
θα΄ρθει και η επόμενη ζαριά...που θα πάει...