Καλως την ....
Ηρθα να σου πως ήρθαν τα Χριστούγεννα...μαμά ...
και φέτος είναι πολύ διαφορετικά απο πέρυσι ...ή απο άλλες χρονιές...
είμαι διαφορετική μαμά...πολυ διαφορετική...και εγώ αλλά και εσύ...
μακαρι να μπορούσες να μ΄ακούσεις,θα ενοιωθα τοσο καλυτερα..αλλά οπως και ναναι εγω θα στα πω γιατί θα νοιωσω εγώ καλυτερα...
ναι πολυ καλά διάβασες...εγω...εγω...και το εννοώ...
μια ζωη μου ελεγες ''να μην κοιμασαι..να κοιτας τον εαυτό σου'', και η αποκωδικοποίηση του στα δικά μου αυτιά ήταν '' να ζω μονο και μεσα απο τους άλλους'' και οταν οι άλλοι δεν μου άρεσαν... τα εβαζα με τον εαυτο μου, γιατι είχα μπερδεψει τους καθρέφτες που κοιτούσα...
γιατι δεν σ'ακουγα νωριτερα...γιατι δεν καταλάβαινα τοσο απλά πράγματα, και περασαν τοσα χρόνια!...και να μαι...πραγματικά εγώ και πραγματικά εσύ!
και τωρα το μονο που θελω είναι με καποιο τροπο να στα πω...
να σου πω ..πως δεν σ'αγαπώ απλά πολύ ...αλλά σε θαυμαζω κιολας!
θεέ μου ποσο δυνατή ήσουν !
η μονη σου αδυναμία ήμουν εγώ,και δυστυχώς δεν έχανα ποτέ την ευκαιρία να στο θυμίζω...συγχώρεσε με αν δεν είναι αργά αλλά στη δική μου αλφαβήτα τα γράμματα δεν ήταν στη σωστή σειρά... δεν το ήξερα ομως ...
και σε αυτόν που εκανα περισσοτερο κακό θελω να πιστευω πως είναι ο εαυτός μου...
εχω ομως ενα χαρισμα...μαθαίνω γρήγορα και το ξέρεις...απλά δεν ειχα αντιληφθεί πως έπρεπε να μαθω ...πως με είχα βάλει εκεί που δεν μου αξιζε..οπως και εσένα...
ξερεις ομως ποτε δεν είναι αργα...ετσι δεν λένε?
γι αυτο σου λεω..οπου κι αν εισαι μην ανησυχείς ..είμαι καλά...δεν νοιωθω μονη...ειμαι καλα...
και αρχιζω να βαζω τα γραμματα στην σωστή σειρά...θελω δουλειά ακομα...πολύ ...αλλά ξερεις...νομιζω οτι βρηκα δρόμο...και ξεκιναω απο σένα...
δεν επρεπε ποτε μαμα να σε κρινω ...η ζωη ηταν δική σου και εκανες πολλά ...το λαθος ήταν ολο δικό μου αλλά το πλήρωσα με το βαρος που κουβαλουσα τοσα χρόνια....και τωρα το αφηνω κατω ...δεν το κουβαλαω ...εισαι ελευθερη πια ,και εσύ αλλά και εγώ...
μ'ακους?....27 χρόνια....και πιστεψε με σε θαυμαζω....κραταγες οικογενεια και ηξερες τι παει να πει αγάπη....ολα με τον δικό σου τροπο....με τον δικο σου μαγικο τροπο...
ετσι ήταν και το φιλί που μου εδινες τετοια εποχη...χριστουγεννα...δεν στο χα πει ποτε ...ησουν βλεπεις και εσύ τοσο νεα...σε ειχα τρομαξει και εγω τοσο πολύ που ...μαμα, ...δεν ξερω αν το θυμασαι ...μα με φιλουσες και με αγκάλιαζες παντα την Πρωτοχρονιά...και ναξερες πως φτερουγιζα που ακόμα το θυμαμαι...
Φετος ομως την νοιωθω την αγκαλια σου ...το φιλί σου....δεν υπαρχει τιποτα αναμεσα μας πια...
Φετος μαμα ηρθε και σε μενα ο Αϊ Βασίλης και μου φερε το δωρο που ζητουσα...εμένα...
και με κραταει οπως εσυ οταν πρωτοπερπατησα ...με αγωνα...και αγαπη...
...μα αν οντως μ'ακους ...μεινε μεσα μου ...να εχω την δυναμη σου και το χαμογελο σου...
το υπεροχο εκεινο χαμογελο που με εκανε τοσο ευτυχισμένη....